Freedom

สืบเนื่องจาก ข้อเสนอแก้ไข มาตรา 112 ในประมวลกฎหมายอาญา ของคณะรณรงค์แก้ไขมาตรา 112 (ครก. 112) ซึ่งเป็นการรวมตัวของหลายภาคส่วน โดยมีคณะนิติราษฎร์เป็นส่วนหนึ่งในคณะรณรงค์ฯ

และจากข้อเสนอดังกล่าว ทำให้มีความเห็นตามมามากมาย โดยเฉพาะหลายคนวิจารณ์ว่าข้อเสนอนี้เป็นการล้มสถาบันฯ

ตัวบทของ มาตรา 112 ในปัจจุบันเขียนไว้ว่า “มาตรา 112 ผู้ใดหมิ่นประมาท ดูหมิ่น หรือแสดงความอาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์ พระราชินี รัชทายาท หรือผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่สามปีถึงสิบห้าปี” ซึ่งจากถ้อยความข้างตัน จะเห็นว่ามาตราดังกล่าว เขียนไว้แบบกว้าง และไม่ได้ระบุฐานความผิดที่ชัดเจน อย่างไรคือการดูหมิ่น อย่างไรคือความอาฆาตมาดร้าย รวมทั้งสิ่งสำคัญ กฎหมายอาญามาตรา 112 นี้ อนุญาตให้ผู้ใดคนใดก็ได้ สามารถยื่นกล่าวโทษบุคคลอื่นได้โดยตรง

และถ้าเปรียบเทียบกับข้อเสนอของ ครก. 112 ซึ่งร่างโดยนิติราษฎร์ ได้ทำการขยายเพิ่มเติม พร้อมทั้งกำหนดความชัดเจนของกฎหมาย ดังนี้

เรื่อง ขอเรียกร้องความรับผิดชอบจากนายเทพไท เสนพงศ์ และ พรรคประชาธิปัตย์ และขอเชิญชวนพลเมืองทุกคนร่วมกันปกป้องสิทธิเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น ตามที่นายเทพไท เสนพงศ์ ผู้ช่วยเลขาธิการพรรคประชาธิปัตย์ ออกมาเปิดเผยรายชื่อ 29 เว็บไซต์ * ว่าเป็นเว็บไซต์อันตรายที่ส่อเค้าหมิ่นเบื้องสูง พร้อมทั้งเรียกร้องให้รัฐบาลและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศจัดการ ตามข่าวทางสื่อมวลชนทั่วไป ความแจ้งแล้วนั้น พวกเราดังมีรายนามข้างท้ายมีความเห็นต่อกรณีดังกล่าว ดังต่อไปนี้ 1. เราเห็นว่าสิทธิเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่างหลากหลาย ต้องได้รับการเคารพและปกป้อง สังคมประชาธิปไตยทุกสังคม ที่ปรารถนาความสงบสุข สันติภาพ และความสมานฉันท์ จำเป็นต้อง ส่งเสริม และ ปกป้อง สิทธิเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นของประชาชนอย่างเต็มที่ เหตุเพราะความเคารพและความเข้าใจอันดีต่อกัน “เอาใจเขามาใส่ใจเรา” เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดเรื่องหนึ่งในการอยู่ร่วมกันอย่างสันติในสังคมที่ผู้คนมีความแตกต่างหลากหลาย และหนทางเดียวที่จะนำเราไปสู่การเรียนรู้ที่จะเข้าใจและเคารพกันได้ คือสภาพสังคมที่เอื้อให้ทุก ๆ คน มีสิทธิเสรีภาพในแสดงออกด้วยความรับผิดชอบอย่างเต็มที่ ประตูที่จะนำไปสู่ความยอมรับเคารพซึ่งกันและกัน จะถูกปิดตาย เมื่อปากและใจของเราถูกบังคับให้ปิดลง 2. เราไม่เห็นด้วยกับการนำสถาบันพระมหากษัตริย์มาเป็นเครื่องมือทางการเมือง รายชื่อเว็บไซต์และเว็บล็อกส่วนใหญ่ที่ถูกระบุชื่อ มิได้นำเสนอข้อมูลหรือเนื้อหาที่หมิ่นพระมหากษัตริย์ หลายแห่งนำเสนอข้อมูลทางวิชาการอย่างมีเหตุมีผล การกล่าวหาเว็บไซต์ต่าง ๆ เหล่านั้นอย่างเหมารวมของนายเทพไท เสนพงศ์ จึงเป็นความผิดพลาด ขาดการตรวจสอบข้อมูล เป็นการกดดันเพื่อปิดกั้นความคิดเห็นของคนอื่นโดยไม่เลือกวิธีการ เป็นการปลุกปั่นนำสถาบันพระมหากษัตริย์มาเป็นเครื่องมือทางการเมืองในการทำลายฝ่ายตรงกันข้าม รวมทั้งเป็นการก่อความแตกแยกของคนภายในชาติ ทั้งหมดที่กล่าวมานี้แสดงให้เห็นถึงการขาดจิตวิญญาณประชาธิปไตย พวกเราดังมีรายนามข้างท้ายนี้ขอเรียกร้องให้นายเทพไท เสนพงศ์ และพรรคประชาธิปัตย์ แสดงความรับผิดชอบต่อการกระทำดังกล่าว และหยุดการใส่ร้ายป้ายสีเว็บไซต์หรือบุคคลอื่นอย่างไม่เป็นธรรม รวมทั้งหยุดกดดันหรือสร้างกระแสให้มีการปิดกั้นการแสดงความคิดเห็นไม่ว่าด้วยวิธีใด ๆ โดยทันที และเนื่องด้วยการกระทำเช่นนายเทพไท เสนพงศ์ ในครั้งนี้ ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีการใช้ข้อหาหมิ่นพระมหากษัตริย์มาเป็นเครื่องมือ ในการริดรอนสิทธิเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นของฝ่ายอื่น ๆ และแม้การกระทำเช่นนี้ เป็นเรื่องที่ไม่สามารถยอมรับได้ แต่เราก็ยังพบเห็นพฤติกรรมดังกล่าวอยู่เสมอ จากทั้งหน่วยงานรัฐ นักการเมือง และสื่อมวลชน เราจึงขอเรียกร้องให้ทุกฝ่ายหยุดพฤติกรรมดังกล่าวด้วยเช่นกัน พร้อมกันนี้ พวกเราขอเชิญชวนชาวอินเทอร์เน็ตและพลเมืองทุกคน ให้ยึดมั่นในสิทธิเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นอย่างเท่าเทียมและรับผิดชอบ และร่วมกันตรวจสอบดูแลและปกป้องพื้นที่อินเทอร์เน็ต ให้เป็นพื้นที่แห่งการเรียนรู้แสวงหาปัญญาและยอมรับความคิดอันหลากหลายของเพื่อนมนุษย์ ไม่ว่าเราจะเห็นด้วยกับความคิดเหล่านั้นหรือไม่ก็ตาม ขอแสดงความนับถือ (ผู้ลงชื่อ) * อ้างอิง: ปชป.แฉเครือข่าย 5 เว็บไซต์ จ้องล้มสถาบันกษัตริย์, นสพ.ประชาไท, 20 พ.ค. 2551 http://prachatai.com/05web/th/home/12211 - - - - - หากคุณเห็นด้วยกับแถลงการณ์ฉบับนี้ โปรดลงชื่อ หรือ ช่วยเผยแพร่ไปตามเว็บไซต์ / เว็บบล็อก / หรือเว็บบอร์ดที่ท่านใช้งานเป็นประจำ เพื่อบอกต่อไปยังคนที่ท่านรู้จัก

คอลัมน์ วิภาคแห่งวิพากษ์ ใน นสพ.มติชนรายวัน (20 ก.พ. 2551) เขียนถึง "วาทกรรมการเมือง เรื่อง อภิสิทธิ์ เวชาชีวะ กับ สมัคร สุนทรเวช" ว่า... สมัคร สุนทรเวช ใช้เงื่อนไขความอาวุโสมากกว่าข่ม อภิสิทธิ์ เวชชีวะ ซึ่งอายุน้อยกว่า อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ยืนยันว่าสถานภาพเท่าเทียมกันซึ่งอยู่ในฐานะผู้นำฝ่ายค้าน ขอไม่พูดในเรื่องประเด็นการเมืองจากเหตุการณ์ดังกล่าว... แต่...

เมื่อช่วงกลางสัปดาห์ที่ผ่านมา มีข่าวการเสนอขยายอำนาจของกฎหมายมาตรา 112 ในประมวลกฎหมายอาญา ให้ครอบคลุมถึงองคมนตรี และ การกำหนดให้สามารถระงับการเผยแพร่ข่าวสาร ในประมวลกฎหมายวิธิพิจารณาคดีอาญา โดยการเพิ่มมาตรา 14/1 ซึ่งเป็นเรื่องที่มีกระแสวูบวาบขึ้นมาอย่างมาก แต่หลังจากกระแสดังกล่าวรุนแรงจนทำให้บุคคลที่เกี่ยวข้อง ต้องออกมาพับเก็บโครงการนี้กันอย่างเร่งด่วน อ้างถึงข่าว: เสนอเพิ่มโทษกม.หมิ่น ขยายคลุมถึงองคมนตรี ประเด็นที่น่าคิด คือเรื่องการจำกัดการนำเสนอ/รับทราบ ข้อมูลข่าวสารที่เป็นจริงต่อสาธารณะ ว่ากำลังเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นบ้าง ซึ่งในที่นี้หมายถึง ป.วิอาญา มาตรา 14/1 จากที่เขียนถึงในย่อหน้าแรก คือการที่ศาลสามารถ "ห้ามมิให้โฆษณาข้อเท็จจริง พฤติการณ์ต่างๆ การวิพากษ์วิจารณ์หรือความเห็นเกี่ยวกับคดีไม่ว่าสื่อประเภทใด" แล้วถ้าไม่ให้นำเสนอข่าวสาร กระบวนการใต่สวน การพิจารณาคดี ประชาชนจะไม่มีสิทธิรับทราบข้อมูลใดๆ ทั้งสิ้น แต่หลังจาก สนช.ผู้ที่เสนอเรื่องดังกล่าวได้ทำการ ถอนเรื่องออกจากวาระการพิจารณาแล้ว แต่ยังมีความเห็นของผู้ที่เรียกว่า "สื่อมวลชน" ออกมาประกาศอย่างเสียงดังฟังชัดว่า เพื่อเป็นการปกป้องสถาบันอันเป็นที่รักของทุกคนในประเทศไทย ยินดีที่จะถูกจำกัดสิทธิในการนำเสนอข่าวสารดังกล่าว และจะทำอย่างเต็มที่

ลองคิดเล่นๆ ว่าถ้าคนเรานั้นไม่มี "ตา-หู-ปาก" ไว้คอย "ดู-ฟัง-พูด" ในสิ่งที่อยากทำแล้ว จะเกิดอะไรขึ้น? คงไม่ต่างจากภาพข้างล่างต่อไปนี้ อวัยวะดังกล่าวคงค่อยๆ หดหายไป เพราะไม่มีความจะเป็นจะต้องใช้งานอีกแล้ว...