5 สิงหาคม 2552

Creative Commons มันซังกะบ๊วย

ผมเห็นข้อความ "Creative Commons โคตรจะซังกะบ๊วย" จากความเห็นในเว็บไซต์แห่งหนึ่ง -- ขออนุญาตไม่เอ่ยว่าเว็บไหน -- บอกตามตรงว่าเซ็งครับ เซ็งจริงๆ

เพราะมันเกิดอาการ "ไม่เข้าใจ" ว่าทำไมคนที่ทำหน้าที่ผลิตเนื้อหาเข้าสู่เว็บไซต์ เข้าสู่โลกอินเทอร์เนต แต่กลับมองไม่เห็นความสำคัญของการแบ่งปัน-กระจายข้อมูล ภายใต้สัญญาอนุญาตที่เป็นลายลักษณ์อักษร -- แบบย่อ-ซึ่งแสดงความเป็นเจ้าของอย่างเต็มเปี่ยม-แต่อนุญาตให้เผยแพร่ได้-ตามเงื่อนไขที่กำหนด

โดยผู้ใช้ Creative Commons หรือ (cc) ยินดีให้ผู้อื่นนำบทความ หรือข้อเขียนของตน ไปเผยแพร่ให้ผู้อื่นได้รู้-ได้เห็น -- ตามเงื่อนไขที่กำหนด -- กระจายยิ่งมาก-ยิ่งดี ยิ่งกระจายมาก ชื่อเสียงเรียงนามของคนสร้างสรรค์ก็จะยิ่งมากตามไปด้วย -- ผมเชื่อแบบนั้น

ก็แค่ได้แต่หวังว่า สักวันหนึ่งเขาคนนั้นจะมีดวงตาเห็นธรรม หันกลับมามองเห็นประโยชน์ของ Creative Commons บ้าง แม้ว่าในวันนี้มันจะซังกะบ๊วยในสายตาเขาก็ตาม

ส่วนประเด็นปัญหา เรื่องเทคนิคการเสนอข่าวก่อน-หลัง ใครต้องนำเสนอก่อนใคร ประเด็นนี้ขออนุญาตไม่เขียนถึง เพราะมันเป็นเรื่องของศิลปะ ผมไม่กล้าเอ่ยถึงอีกเช่นกัน

สวัสดี